هر بوروکراسی منطق غیرقابل درکی دارد و اداره مهاجرت کاستاریکا نیز از این قاعده مستثنی نیست. صف‌های بیرون طولانی است و وقتی وارد می‌شوید، خود را خوش‌شانس بدانید که می‌توانید روی یکی از صندلی‌های قرمز، زرد یا آبی که به شما اختصاص داده شده بنشینید—حتی قوانینی در مورد اینکه چه رنگ صندلی‌ای می‌گیرید وجود دارد.