لئو برناردی یک کارگردان ایتالیایی موفق و مشهور است. او به پایان دوران حرفه‌ای خود نزدیک می‌شود اما نمی‌تواند کاهش تدریجی خود را بپذیرد. او به تازگی فیلم آخرش را تمام کرده و بسیار غمگین است. این فیلم از رمان کازانوا نوشته آرتور شنیزلر الهام گرفته شده است، شخصیتی که به کارگردان شباهت زیادی دارد، حتی بیشتر از آنچه که تصور می‌کند. کازانوا در رمان شنیزلر پیر شده و روزهای شکوهش به پایان رسیده است: او جذابیت و کشش خود به زنان را از دست داده، ورشکسته است و دیگر تمایلی به سفر در اروپا ندارد. پس از یک تبعید طولانی، او فقط می‌خواهد به ونیز، زادگاهش برگردد. در حین سفر به خانه، کازانوا دختری به نام مارکولینا را ملاقات می‌کند. او اشتیاقی را که سال‌ها گم کرده بود دوباره بیدار می‌کند. بنابراین، او سعی می‌کند او را فریب دهد اما این او را به درک غم‌انگیزی می‌رساند: او اکنون یک مرد پیر است. این تصادفی نیست که لئو برناردی تصمیم گرفته است این داستان را در این لحظه حساس از زندگی و حرفه‌اش بگوید. سرنوشت هر دو، کازانوا و کارگردانش، آنها را به یک رویارویی نهایی می‌کشاند.