مونو لوگ یک دلقک در مقابل دوربین. قطع‌های مداوم که در ابتدا او با ناز می‌پذیرد، مانع از پایان داستانش می‌شود. کارگردان او را قطع می‌کند تا تصاویری را که نمایانگر یک بازتاب کلیشه‌ای از گذر زمان است، وارد کند؛ فیلم‌بردار او را از کادر خارج می‌کند تا مناظر روستایی باسک را شامل کند و تهیه‌کننده بار دیگر او را قطع می‌کند.