آنچه هنرمندان تردستی و توهم، لینا و ریچارد کورتمن، به تماشاگران خود ارائه می‌دهند به هیچ وجه شگفت‌انگیز نیست. اجراهای آنها بسیار قدیمی است، به طوری که نمایش کورتمن تنها از طریق تبادل هنرمندان با قیمت‌های پایین در دسترس است. این همچنین تحقق آرزوی مخفی آقای و خانم کورتمن را تهدید می‌کند - یک بازنشستگی خصوصی در جنگل سیاه برای دوران پیری‌شان. اما آنها به این زودی تسلیم نمی‌شوند: آنها با هم یک تردستی جدید طراحی می‌کنند که نه تنها خرگوش‌ها و گل‌های کاغذی را به وجود می‌آورد یا آنها را به طور "جادویی" از صحنه ناپدید می‌کند؛ کورتمن موفق می‌شود انسان‌ها را از این دنیا به صحنه بیاورد.