بین سال‌های 1941 تا 1951، بسیاری از مهاجران به جنوب ایران رفتند تا برای شرکت‌های نفتی آنجا کار کنند. زوجی به نام طلعت و کرامت نیز به امید زندگی بهتر به آنجا می‌روند. اما طلعت که باردار است، به بیماری جذام مبتلا می‌شود و آنها مجبور می‌شوند در خارج از شهر بمانند. شوهر یک چای‌خانه درست می‌کند و آنها در آنجا زندگی می‌کنند. دختری مهاجر به نام منظر که والدینش را گم کرده، به چای‌خانه می‌آید و در کنار آنها زندگی می‌کند.