در این کمدی پر زرق و برق، اسپایک میلیگان، افسانه گروه گون، در نقش ویلیام توپاز مک‌گونگل، یک بافنده اسکاتلندی بیکار و شاعر بلندپرواز، بازی می‌کند که عاشق ملکه ویکتوریا می‌شود - که در اینجا با بازی درخشان پیتر سلرز به تصویر کشیده شده است - و سپس اشعار بی‌محتوای خود را به او تقدیم می‌کند. اگرچه درخواست‌های مک‌گونگل توسط ملکه رد می‌شود، اما این امر مانع از جاری شدن نثر خسته‌کننده و احساسات او نمی‌شود، در حالی که مک‌گونگل به طرز خنده‌داری تلاش می‌کند تا بزرگ‌ترین شاعر سرزمین شود. تصویر شاعر بد، گرفتار رمانتیسم و الهام‌گرفته از موزه‌ای با گوش نازک، به شدت به اسپایک میلیگان جذاب بود و این پارودی فرقه‌ای بریتانیایی، او را در بهترین و مضحک‌ترین حالتش به نمایش می‌گذارد.