شاهکار شکسپیر در قرن 17 درباره "دان غمگین" یکی از بهترین درمان‌های سینمایی خود را از کارگردان شوروی گریگوری کازینتسف دریافت کرد. قلعه الیزنوره کازینتسف، قلعه‌ای واقعی در استونی است که به‌طور استعاری به عنوان "زندان سنگی" ذهن مورد استفاده قرار می‌گیرد که در آن هملت باید خود را محبوس کند تا انتقام مرگ پدرش را بگیرد. خود هملت (توسط اینوکنتی اسمکتونوفسکی) به عنوان تنها روشنفکر حساس در دنیایی پر از فاسدان و خوشگذران‌ها به تصویر کشیده شده است. چندین انتخاب کارگردانی کازینتسف به‌طور عمدی به نظر می‌رسد که برای برانگیختن احساسات پاک‌گرایان طراحی شده‌اند: هملت "بودن یا نبودن" خود را با پشت به دوربین بیان می‌کند و به تماشاگران اجازه می‌دهد تا تفسیرهای خود را پر کنند.